این قدر حسن ظن به خود نداشته باش!
ای عزیز، این قدر لاف خدا مزن! این قدر دعوی حب خدا مکن، ای عارف، ای صوفی، ای حکیم، ای مجاهد، ای مرتاض، ای فقیه، ای مؤمن، ای مقدس، ای بیچاره های گرفتار، ای بدبخت های دچار مکاید نفس و هوای آن، ای بیچاره های گرفتار آمال و امانی و حب نفس! ـ همه بیچاره هستید، همه از خلوص و خداخواهی فرسنگ ها دورید. این قدر حسن ظن به خودتان نداشته باشید. این قدر عشوه و تدّلل نکنید.
از قلوب خود بپرسید ببینید خدا را می جوید یا خودخواه است؟
موحد است و یکی طلب، یا مشرک است؟
پس این عجب ها، یعنی چه؟
این قدر به عمل بالیدن چه معنی دارد؟
-عملی که فرضا تمام اجزاء و شرایطش درست باشد و خالی از ریا و شرک و عجب و سایر مفسدات باشد. قیمتش رسیدن به شهوات بطن و فرج است، چه قابلیتی دارد که این قدر تحویل ملائکه می دهید؟ این اعمال را باید مستور از چشم ها داشت. این اعمال از قبایح و فجایع است! باید انسان از آنها خجالت بکشد و ستر آنها را کند .
[امام خمینی ، چهل حدیث ، نشر فرهنگی رجاء ، 1368 ، ص65. ]
خوش به حال ما که در عصر خمینی زاده شده ایم و او را درک کردیم.