به گزارش خبرنگار سیاسی
حامیان اغتشاش، علیه معیشت‌مردم
با توجه به نفوذ وسائل ارتباط جمعی نظیر تلفن همراه، تبلت، کامپیوتر و اینترنت و نقش مؤثر این ابزار در پرکردن اوقات فراغت و تربیت و شکل گیری شخصیت کودکان و نوجوانان، موضوع حضور کودکان در این فضا و مواجهه با انواع بازیها و سرگرمی ها در فضای مجازی یکی از دغدغه های والدین
طی حدود 10 سال گذشته برای کنترل حرکات و مکالمات افراد از روش‌های تعقیب، کار گذاشتن دوربین، ورود به خانه افراد و نصب میکروفن مخفی استفاده می‌کردند؛ اما امروزه همه ما خود را تسلیم پیشرفته‌ترین وسیله جاسوسی به نام تلفن همراه می‌بینیم. تلفن‌های همراه تمامی رازهای زندگی ما ازجمله ایمیل‌ها، پیام‌ها، شماره کارت‌های اعتباری و بسیاری موارد دیگر را در خود جای می‌دهند. این دستگاه‌ها با داشتن دوربین، میکروفن، جی‌پی‌اس خود را به‌عنوان بهترین وسیله برای تحت نظر گرفتن افراد معرفی می‌کنند.
هیچ فنّاوری وجود ندارد که غیرقابل نفوذ باشد؛ اما مسئله این است که کاربران عادی از مشکلات امنیتی تلفن‌های همراه خودآگاهی ندارند. این دستگاه‌های کوچک در جمع‌آوری اطلاعات افراد بسیار قدرتمند عمل می کنند. تلفن های هوشمندی که همه ما با خود همراه داریم در طی سالیان متوالی بدون اینکه کسی اطلاع داشته باشد تمام حریم ما را تحت نظر داشته است.
در فضای مجازی، هزاران توپخانه در حال شلیک به سمت ملت ایران است
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: «البته امروز جنگ، جنگ نظامی نیست زیرا آن‌ها جنگ نظامی نمی‌کنند و غلط هم می‌کنند اگر بخواهند جنگ نظامی کنند.»
نظر به اهمیت دیدار رهبر انقلاب با اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، بخش‌های مهم آن نیز با عنوان «ملاک حال فعلی افراد است»، گزینش و منتشر شده است.
نسخه‌ی PDF نشریه در سه نسخه‌ی تابلوی اعلانات، A4 جهت مطالعه و A3 برای چاپ و تکثیر روی خروجی پایگاه KHAMENEI.IR قرار گرفته و عموم امت حزب‌الله می‌توانند آن را چاپ و در محافل انقلابی، نمازهای جمعه، هیئت‌های مذهبی و پایگاه‌های بسیج توزیع کنند.
برای دسترسی به آرشیو نشریه می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.
نسخه تابلو اعلانات | دریافت "خط حزب‌الله" نسخه مطالعه (A4) | دریافت نسخه چاپ (A3)
سر در زیر عطر چادر پرترانه ات
نزهت بادی
بی خبر نیامده بودم که بهانه بیاوری؛ قول و قرار هر روزمان بود.
دیگرتمام خشت های نمناک بیت النور نیز صدای پای مرا می شناختند .
آن شب نیز آمدم؛ آمدم تا همان کاشی لب پریده آبی
تا همان کاشی باران خورده شب آشنایی.
اما جز پرهای فرو ریخته ام بر بام خلوت و عطر غریبی از چادر پرترانه تو، چیزی نبود.
آمدم، در زدم .
بوی خرمای نارس و سوره الرحمن می آمد.
تو نبودی و تمام همسایگانت، پشت پنجره های خیس، نگاه پر سکوت خود را بر پهنای تنهایی کوچه می ریختند.
دیگر از آن همه کاشی
از آن همه آیه، کبوتر و بوی یاس
هیچ نشانه امیدی نبود.
کسی از کوچه نمی گذشت
تنها سیدی آمده از محرم ترین لحظه تو
آوازه گریه های پنهانی اش را
