حسینی یا یزیدی !
چهارشنبه, ۱ آذر ۱۳۹۶، ۱۱:۴۹ ب.ظ
ما باید اهل محاسبه باشیم ، هرچند اهل توبه نباشیم و تدارک نکنیم ،خودِ محاسبه مطلوب است . اگر بدانیم فلان روز حسینی و فلان روز یزیدی هستیم، بهتر از این است که اصلاً ندانیم یزیدی هستیم یا حسینی. سر انجام ممکن است روزی به خود بیاییم و بخواهیم تدارک کنیم. با توجه به عیوب خویش و اصلاح آن ها ،فرصت رسیدگی به حساب هر روز خود را نداریم،چه رسد به حساب مردم !
( امیر المؤ منین علیه السلام در خطبه 176 نهج البلاغه می فرماید : ) « أفضَلُ النّاسِ مَن شَغَلَتهُ مَعایِبُهُ عَن عُیوبِ النّاسِ »
[ خوشا به حال آن کس که عیب خودش، او را از پرداختن به عیبهاى مردم باز دارد. ] به فکر خود باشیم ، خود را اصلاح کنیم . اگر به خود نرسیدیم و خود را اصلاح نکردیم ، نمی توانیم دیگران را اصلاح کنیم.
[ آیت الله بهجت ، رحمت واسعه ، قم ، البهجة ، چاپ ششم ،1395 ، ص 172 ]
