ابوعزارائیل با انتشار فیلمی که اکنون در صفحات مجازی دست به دست در گردش است،پیام خود را به مقام معظم رهبری منتقل کرد.
گروه سیاسی مشرق - شیخ نمر باقر النمر از جمله علمای عربستانی که از سه سال پیش به جرم اعتراض نسبت به حکومت عربستان در بازداشت قرار دارد و دادگاه‌های عربستان وی را به اعدام محکوم کردند. بر اساس حکم دادگاه تجدید نظر اتهامات وارد شده به شیخ نمر از جمله حمل سلاح، عدم اطاعت از ولی امر [آل سعود] و آنچه ایجاد فتنه طائفه‌ای خوانده شده منجر به اثبات محارب بودن شیخ نمر نشده است و بر اساس تشخیص قاضی تجدید نظر، به جای «کشتن و مسلوب کردن»، وی به «حد اعدام» محکوم شده است. در نهایت چند روز پیش بود که دادگاه عالی عربستان و دادگاه تجدید نظر این کشور حکم اعدام شیخ «نمر باقر النمر» را تأیید کردند. مقامات سعودی تاکنون زمان مشخصی را برای اجرایی کردن حکم اعدام این روحانی برجسته شیعی اعلام نکرده‌اند، اما گفته‌اند که اجرای این حکم در انتظار امضای ملک سلمان است.[1]
از سه سال گذشته تا کنون بسیاری از علما و مسئولین نسبت به اعدام شیخ نمر واکنش‌هایی نشان داده‌اند و اعدام یک روحانی مذهبی در عربستان را محکوم کرده‌اند، اما مسئولین دولت و وزارت خارجه دولت تاکنون اقدامات و اظهارات بسیار کمی برای رهایی این روحانی مبلغ داشته‌اند که در ادامه به اظهارات و اقدامات مراجع و روحانیون برجسته سنی و شیعه و اقدامات دولت و وزارت خارجه خواهیم پرداخت.
گاهی می‌بینید یک نفر پای تلویزیون نشسته و منتظر یک فیلم است. تلویزیون آگهی تبلیغاتی پخش می‌کند و گاهی پخش تبلیغات بیست دقیقه طول می‌کشد. یک‌وقت است کسی به آن تبلیغات احتیاج دارد؛ اما کسی که احتیاج ندارد آگهی‌‌های تبلیغاتی را ببیند، این بیست دقیقه را چرا بی‌کار بنشیند!؟ یک کتاب دمِ دستش باشد؛ بردارد و بیست دقیقه مطالعه کند. اگر مردم ما عادت کنند که از این وقت‌های ضایع‌شونده برای مطالعه‌ی کتاب استفاده کنند، جامعه خیلی پیش خواهد رفت و فرهنگ کشور، خیلی ترقی خواهد کرد.
موضوع مورد بررسی در این مقاله عشق های زودگذر کوچه خیابانی و پیامدهای ناشی از آن است و بدیهی است که با عشقهای حقیقی و عرفانی که درادبیات فارسی از آن یاد شده کاملاً متباین است.
بارها که از کوچه و خیابان عبور میکنیم جوانانی را میبینیم، بی هدف قدم میزنند یا به دیواری تکیه داده اند. دو سه نفری باهم حرف میزنند و گویا منتظر موردی برای مزاحمت هستند، به قول خودشان دلی بدهند و قلوه ای بگیرند و یا نامه ای رد وبدل کنند! نمیدانم که شاید دیده باشید نامه های پر آب و رنگ آنها را: «عزیزم، دارم در فراقت میمیرم: در نامه عکس قلبی را کشیده که تیری هم از آن عبور کرده»!
پسری با دختری دوست شده بود که در آرایش خود دقت میکرد. بسیار هم دروغگو بود ولی چون پسر او را دوست میداشت این عیب را نادیده میگرفت، تا وقتی که با هم ازدواج کردند. صبح روز بعد از ازدواج وقتی از خواب بیدار شد برای نخستین بار صورت بی بزک زنش را دید وحشت کرد! چندی بعد در پاسخ یکی از دوستانش که پرسیده بود: از زنت راضی هستی یا نه؟! گفت: نه، چون اول خیال میکردم زبانش دروغ میگوید، بعد معلوم شد که صورتش هم دروغگو است.
"ویکتور هوگو: خداوند زنها را زیبا می آفریند ولی شیطان آنها را دلفریب میسازد"
